چهارمین رویداد «حکمرانه» با حضور جناب آقای اسدالله گنجعلی، دکترای مدیریت منابع انسانی از دانشگاه شهید بهشتی و کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه امام صادق (ع)، در روز سهشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۱ در خانه اندیشهورزان برگزار شد که در ادامه، گزارشی از رویداد آمده است.
دکتر گنجعلی با بیان اینکه آنچه که امروز خدمت شما عرض میکنم نتیجه پانزده سال تلاش علمی، اجرایی، طراحی سیستم مدیریت عملکرد، رسالهی دکتری و کتاب است، سخنان خود را آغاز کرد. وی در تبیین محل نزاع اضافه کرد: «محل نزاع یعنی ما در مورد چه چیزی، بحث و گفتگو میکنیم؛ در خیلی از سازمانها، بخشنامههای دولت و غیره، مسائلی مطرح شده است که مفهوم ارزیابی عملکرد را با سایر موضوعات به چالش در میآورد.» «برای مثال: هنگامیکه میخواهیم فردی را در سازمان استخدام کنیم، در قالب نظام تأمین سرمایه انسانی شایستگی فرد را بررسی میکنیم؛ صلاحیت داشتن یا نداشتن فرد میشود: محل نزاع.» گزیدهای از نکات مطرح شده توسط ایشان بدین شرح است:
ارزیابی مهمترین شاخصه نظام مدیریتی
«ما در سازمان معمولاً ارزیابی اخلاق و رفتار را مبتنی بر evc انجام میدهیم. مؤلفههای اخلاق و رفتار حرفهای یا فرهنگ سازمانی را از طریق متغیرهای نیروی انسانی جهت پایبند بودن به رفتار و منش حرفهای و همسو بودن بافرهنگ سازمان، اندازهگیری میکنیم.»
مدیریت عملکرد
۱ – مدیریت عملکرد مبتنی بر نتیجه: معمولاً در سازمانهایی که نتیجه محور هستند، نتایج برای آنها اولویت دارد و چگونگی کار اهمیتی ندارد.
۲ – مدیریت عملکرد مبتنی بر توسعه: در این رویکرد برای سازمان چگونگی تحققیافتن نتیجه اهمیتی ندارد و تنها میخواهد تا شایستگیهای عوامل ایجادکنندهی فرایند و نتیجه را توسعه بدهد، تا بهدرستی این فرایند محقق شود (تکنیک مربیگری).
۳ – مدیریت عملکرد مبتنی بر راهبرد: این رویکرد در سازمان، اهداف خود را بر اساس راهبردها پیش میبرد.
مدیریت عملکرد چند سطحی
مدیریت عملکرد چند سطحی علاوه بر اینکه به جامعیت یکپارچگی میپردازد، بهصورت میان سطحی و چندسطحی هم است. این عملکرد همیشه تأثیرگذار است.
مؤلفههای رسیدن به مفهوم مدیریت یکپارچه
برنامههای جاری: برنامههایی که بین اعضا و مدیران برای شروع و تبادل نظر، ردوبدل میشود.
برنامههای عملیاتی: سازمان در برنامه استراتژیک، آن را میشکند و تبدیل به یک سری برنامههای عملیاتی میکند.
برنامههای استثنایی و اضطراری: مجموعه جلساتی که در سازمانها، اعضای هیئتمدیره برگزار میکنند و در آن مقادیر زیادی از وظایف سابق نادیده گرفته میشود و برخی مصوبات جدیدتری صورت میگیرد.
نظامسازی
مدیریت، عملکرد یک نظام است که باید شکل بگیرد و توسعه پیدا کند. عناصر فرهنگی، عناصر فناورانه، همه اینها با همدیگر یک نظام را شکل میدهند، بنابراین نمیتوانید بدون نظامسازی این را مستقر کنید.